Korkağın Sözleri

Kendimi yine düşünürken buldum. İnsanları ve hayatı her zaman ki gibi sorguluyordum. Uğruna savaş verdiklerimi ya da verdiklerimi sandığım kişileri ve şeyleri düşündüm. Okul bitecek seneye öğrenciyim deyip sırıtamayacağım. Canım dediğim arkadaşlarımla belki şimdiki kadar sık görüşemeyeceğim. Sabahlara kadar oturup gülemeyeceğim. Dedikodu bile yapamayacağım belki. Belki babamdan harçlık istemek koyacak.(tabi iş bulamazsam) İş bulursam hep koşturacağım durup yazılarımı yazmaya fırsat bulamayacağım. Ya da yaşadıklarımı düşünmeye fırsatım olmayacak. Hem seneye belki Muğla’ya giderim yine ellerim buruşana kadar çıkmam suyun içinden. Aa sonra mezuniyet var, kep falan atacağız ya hani büyüdük. Adam olduk güya hayata atılacağız. Sonra kutlama yaparız herhalde içeriz bir şeyler. Sonra bu aptal halime güldüm. Nasıl da inanıyorum bütün istediklerimi yapacak zamanı bulacağıma. Yarın aynı şekilde hayatıma devam edecekmişim gibi.

     
 Aniden  aklıma sevdiğim insanlar geldi. Ve ben gidersem arkamdan nasıl üzülecekleri... Bazıları gidince benim üzüldüğüm gibi. İnsan sevdiğini birini kaybedince bir parçasını kaybediyor. Yarım bırakıyor her giden. O kaybettiği parçanın boşluğunu da asla dolduramıyor. Yerine kimi ve neyi ne kadar seversen sev. İnsan sevdiklerinden vazgeçmek zorunda kalırsa olgunlaşıyor. Hele en yakının senden öteye gidince nasıl da için yandığını düşün. Sonra onun bir daha geri gelmeyeceğini düşün. İşte o zaman gerçekten hayatla tanışırsın. Kalanlarla yaşamaya çalışırsın bilirsin gidenin yeri dolmaz ama yanındakileri de kaybetmemek için savaşırsın. Ben söyleyemem sevdiğimi sanki söylediğim zaman sevdiğim insan avuçlarımdan kayacakmış gibi gelir. İçimden severim ben karşımdaki bilmez ama çok severim. Düşündüklerimi bile söylerken korkan ben  en çok yapmak istediğim kalıplarımı kırıp sevdiklerime sarılabilmek içimden geldiği zaman. Şöyle düşün yarından emin değilsin belki bu gece uyuyacaksın ve bir daha uyunamayacaksın. Git  anneni ,babanı, kuzenini, arkadaşını ,kardeşini öp. Yanlarında değilsen ara. Ne biliyim kırdıysan özür dile. Bazen alttan al pişman olmamak için. Seni kırsa bile sen onu kırma. Onu bir gün kaybettiğin zaman sarılacağın şey yastığın olacak. Gözyaşlarını silmeye bile yeltenmeyeceksin. Belki farkında bile olmayacaksın aktıklarının .Çünkü kaybettiğinde umurunda olacak tek şey o      

                                         http://www.youtube.com/watch?v=vAj6Iuy3WgY