Zeynep

            

      Zeynep deyince aklıma kelebekler geliyor he birde hınzır bakışları. O , benim yalnızca arkadaşım değil, dostum, kardeşim, ailem. Zeynep benim öteki yarım. Üzüldüğümü sesimi duymadan hisseden insan. Mutluluğumu gözlerimden okuyan biricik arkadaşım. Benim için, diğer sevdikleri için sürekli çabalayan Pollayannam.

       İnsanın omzunu hiç korkmadan yaslanabileceği birinin olması çok güzel. Ben incinmeyeyim diye kendini incitir. Bana kızmamak için kendi kendine kızar. Birlikte geçirmediğimiz 1 günde bile özleriz onunla birbirimizi. Ama hani inadı da inattır. Keçi gibidir. Kızınca o gözleri çizgi gibi olur kaçacak delik ararsın. Zeynep'in en önemli özelliği iyi insan olması. Belki bu yüzden daima mutlu. İyi şeyleri hep kendine çeker. Şans desen zaten sürüsüne berekettir onda. Sıcacıktır onun sevgisi. Sevdiği insanları öyle sahiplenir öyle gururlandırır ki kendinizi önemli biri gibi hissedersiniz. Mutlaka güler yüzlüdür. Kimseden bir şey beklemez onun tek dayanağı yine kendisi.

       Yaşanmışlıklarla dopdolu bi arkadaşlık. Bir kez küsmeden darılmadan sürdürdüğümüz kıymetli şey. Bunca kederin içinde bir avuç mutluluk gibi. Kolay değil arkadaşlık da emek ister. Bizimki insanın içine sine sine söyleyeceği cinsten gerçek bi dostluk. Acı tatlı her anımızda birbirimizin yanında olduk. Yeri geldi karşılıklı ağlamamak için kendimizi tuttuk. Bazen başarılı olduk, bazen 5 liraya şal alınca mutlu olduk. Kimi zaman zaman da pide şenliği yaptık. Tonla fotoğraf çekilip anıları ölümsüzleştirdik. Beraber sarhoş olduk şarkılar türküler söyledik. Birbirimizin Dasb’ı olduk. Dedikodular yaptık J sonra bir de tabii kritikler var. Birlikte uçağa bindik, tatil yaptık, alışveriş yaptık. Hatta bazen tek bi örtüyü paylaştık. Ama en önemlisi birbirimiz için yaptıklarımızı başa kakmadık.

Beni yüreğinin en güzel yerine koyduğun için gözlerinden öpüyorum.