BOM.

Çok değil ertesi gün ne oldu? Hayatınızda ne değişti -Hiçbir şey. Hepimiz (ölenlerin yakınları hariç) güneşli bi pazar sabahına uyandık. Kahvaltı ederken bi yandan haberlere bakıp ah vah ettik. Belki uyanır uyanmaz baktık merakımızdan ölü sayısına. Ama bu hayatımızı etkilemedi yarını da etkilemeyecek üzülerek söylüyorum alıştık daha doğrusu alıştırıldık.

Kimi etkileyecek bugün olanlar? Kimin canı gidecek her gün? Yaşanamamış olanlar bi hiç uğruna. Şehitlikmiş :) ben ölüp gittikten sonra var mı önemi nasıl öldüğümün ardımda bıraktıklarım marifet olarak hatırlanır. Canım dediklerimi eksik bıraktıktan sonra... Son 1 yıl içinde o kadar patlama oldu ki artık önem sırası ölü sayısıyla doğru orantılı oluyor. Ona göre bayraklar 1 gün yarıya iniyor bazen hiç inmiyor. O kadar ucuz ki canımız sanki hepimiz ailemiz için mucize değilmişiz gibi. Bugün ölen diğer patlamalarda ölenler hepsi gencecik insanlar. Onların hayalleri umutları yapacağı hatalar bile sahipsiz kaldı. Hele onları sevenler ..

Her anımız tesadüfler zincirinin bir halkası. Her gün birilerinin canı yanıyor yakında en yakınımızın canı yandığında burada böyle rahat rahat yazamayacağız. Gün gelecek umut da bitecek. Öyle içimiz yanacak ki son sözlerimizi söyleyemeden belki de tanınmaz halde cesedini göreceğiz bircik dediğimiz insanların. Ne yazık ki bu günler hiç uzak değil.

Hangimiz huzurla yeni güne uyanıyor? Bu günün bombası ne olacak diye telaşla geçiyor 24 saatimiz. Birileri araya başkanlık sistemini karıştırıyor kimisi keşke stada koysaydınız bombayı diyor. Kasap et KOYUN CAN derdinde.

Umarım hala geleceği olumlu bakana  yakınlarınız vardır umut depolayacağınız omzunda ağlayıp bugünler de geçecek diyen birileri...

Hepinize iyi geceler